Buskers za Genesis Noir

Genesis Noir to gra przygodowa, której akcja toczy się przed, w trakcie i po Wielkim Wybuchu. Kosmiczny wystrzał rozszerza się w kierunku serca boga i musisz zbadać wszechświat, szukając wskazówek, jak można cofnąć stworzenie. Wielki Wybuch staje się coraz większy i z radością ogłaszamy, że rozszerzy się na Xbox One!

Jesteśmy małym studiem składającym się z dwóch kolesi w Nowym Jorku, garstki niezależnych kumpli i kilku wspaniałych muzyków z Londynu, którzy marzyli o odkrywaniu dziwnych światów i dzieleniu się nimi z innymi. Myślę, że widząc, jak daleko zaszliśmy, fajnie byłoby poświęcić chwilę i podzielić się doświadczeniami, które zapoczątkowały nas na drodze do stworzenia tej przygody noir. Jeśli pozwolisz sobie na trochę papkowatej opowieści, chciałbym opowiedzieć ci trochę o buskingu i tworzeniu gier oraz o tym, jak 10 lat życia w sercu Nowego Jorku ożywiło Genesis Noir.

W Genesis Noir spotkasz muzyka. W rzeczywistości spotkasz kilku muzyków – lidera zespołu o imieniu Golden Boy, ponętną wokalistkę jazzową o imieniu Miss Mass; sam staniesz się nawet trochę muzykiem.

Ten muzyk, z którym się spotykasz, jest połączeniem muzyków grających w Nowym Jorku. Uosabiają muzyków o niesamowitym talencie, których sztuka pozostaje z tobą, ale także inspirują wielu wykonawców o wątpliwym talencie.

Kiedy pierwszy raz się tu przeprowadziłem, natknąłem się na saksofonistę ćwiczącego na parkingu obok zanieczyszczonego kanału Gowanus. Jego zamroczona muzyka odbijała się echem w długim i niskim tunelu, przez który akurat płynąłem kajakiem podczas ekologicznej wycieczki. Jego pijackie ćwiczenia rozbrzmiewały wokół mnie, tworząc dezorientującą ścieżkę dźwiękową do odkrywania miejskiego pustkowia. Nigdy nie zapomnę mojej nieznośnej ciekawości odkrycia, czy opary z wód oblanych olejem powodowały halucynacje słuchowe, gdy podróżowaliśmy tym tunelem. Jego gra, choć nie do końca gotowa na Carnegie Hall, idealnie pasowała do tego momentu.

Spotkałem nawet muzyka, kiedy szedłem przez most Williamsburg o 4 rano – w czasie, gdy nawet miasto, które nigdy nie śpi, istnieje w stanie granicznym między świadomością a nieświadomością. Most był pusty, z wyjątkiem jednej postaci w oddali, która, gdy się zbliżyłem, przekształciła się w stojącego wysoko nad miastem klarnetistę, ćwiczącego swoje umiejętności. Jego gra zagłuszyła ruch uliczny, mimo to próbowałem mu przyjacielsko skinąć głową. Jak widmo, nie zauważył mojej obecności.

Praktykujący muzycy to teraz moja ulubiona rzecz do odkrycia w Nowym Jorku. Jak rzadki przedmiot kolekcjonerski, są ukryte w dziwnych miejscach, w dziwnych czasach.

Te doświadczenia zainspirowały samotne miejskie scenerie w Genesis Noir. Sylwetki przedświtu połączyły się w abstrakcyjne kwadraty i chwile rozkoszy ukryte pośród chaosu.

Mówiąc szerzej, te spotkania z miejskimi grajkami nauczyły mnie takich lekcji, jak wartość tajemnicy, nierozstrzygnięcia historii. Ustanowienia pragnienia i po tym, jak zniknęła nadzieja, zapewniając rozwiązanie.

Nauczyli mnie teatralności ciasnych przestrzeni i oczekiwania na odkrycie. To, że po eksploracji otwartej przestrzeni zostało wprowadzone w liniową ścieżkę, może być niezwykle satysfakcjonujące dzięki dodaniu prostej ścieżki dźwiękowej lub punktu centralnego.

Jest wiele lekcji, których Nowy Jork i jego muzycy udzielili mi i całemu zespołowi pracującemu nad Genesis Noir. Naszym celem jest połączenie tych doświadczeń w małą bryłkę dobroci noir-y, która, mamy nadzieję, przypadnie Wam do gustu!

Dzięki za przeczytanie i jeśli masz ochotę, dowiedz się więcej na http://genesisnoirgame.com/.